جدا سازی محل خواب نوزاد از اتاق پدر و مادر

جدا کردن اتاق نوزاد از پدر و مادر چقدر مهمه؟ سن جدا كردن اتاق خواب چی هست؟ ابتدای تولد پسرم بیدار شدن های مکرر بچه باعث کلافگی من و همسرم شده بود. آیا جدا كردن اتاق خواب كودك جواب میده؟

تقریبا واکسن دو ماهگی بچه را که زدم به دکتر کودک مراجعه کردم تا جدول رشد بچه را چک کند.

خانم دکتر به من پیشنهاد کرد بعد از تکمیل شدن سه ماهگی بچه، به جدا سازی محل خواب نوزاد از اتاق پدر و مادر اقدام کنم.

راستش را بگویم خیلی تعجب کردم که چرا الان؟ سریعا از دکتر سوالم را پرسیدم که چرا؟ واقعا سختم است!

خونه قبلی ما خیلی کوک بود و تنها همین یک اتاق را داشتیم.

دکتر جمله منطقی گفت که من را به تکاپوی جدا سازی محل خواب کودکم انداخت: بیش از 90 درصد مراجعین من در جداسازی محل خواب بچه 5 یا 6 ساله مشکل دارند. بچه تو الان متوجه خیلی حرکات نیست و بهترین زمان برای استقلالش است.

دکتر نگذاشت ناله کنم که شیردهی و مراقبت سخت بچه سختم است و بلافاصله گفت دو ماه خیلی سخت در پیش داری اما 6 سال شما و همسرت رنج نخواهید کشید.

وقتی با همسرم این موضوع را در میان گذاشتم، موافقیت اولیه را گفت. چون که بدون همراهی همسر این کار خیلی خیلی دشوار می شود.

سرتان را درد نیاورم، مطالعاتم را برای طراحی یک محل خواب امن برای نوزادم که الان هیچ اتاقی نداشت آغاز کردم. از بین منابع معتبر که در آخر نوشته لینک آن ها را خواهم گذاشت به یک چک لیستی رسیدم که می بینید.

لذا پیش از جدا سازی محل خواب نوزاد این موارد را دقت کنید.

چک لیست آماده سازی اتاق نوزاد و کودک

محل خواب یا تخت نوزاد را از تمام اشیاء کوچک (سوزن، قطعات کوچک اسباب بازی و غیره) که می تواند ببلعد، دور نگه دارید.
بهترین اسباب بازی مورد علاقه وی را اگر خطر نداشته باشید در معرض دید وی قرار دهید.
هرگز کیسه‌های پلاستیکی یا بسته‌بندی‌ها را جایی نگذارید که نوزادتان به آن‌ها برسد.
نگذارید کودک در تخت خودتان کنار شما بخوابد. او را در گهواره اش نگه دارید.
به جای استفاده از پتوهای گشادی که ممکن است کودکتان در آن گره بخورد، لباس خواب با وزن مناسب (مانند پتو یا کیسه خواب) به او بپوشانید.
به کودکتان اجازه ندهید روی شکم بخوابد و همچنین نباید روی یک بالش یا بالش نرم بخوابد. او را فقط به پشت بخوابانید.
پستانک، مدال یا اشیاء دیگر را با طناب به گهواره یا بدن وصل نکنید.
نخ یا گردنبند را دور گردن نوزاد قرار ندهید.
از لباس های دارای بند استفاده نکنید.
کودک شما معمولاً زمانی که در تشک خود است، بدون مراقبت خواهد بود، بنابراین این باید یک محیط کاملاً امن باشد. افتادن شایع ترین آسیب مرتبط با تخت است. زمانی که تشک برای قد آنها بیش از حد بلند باشد کودکان به احتمال زیاد از آن بیفتند.
نباید هیچ بریدگی تزئینی در سر تخت یا پایین تخت وجود داشته باشد، زیرا سر یا اندام کودک شما ممکن است در آنها گیر کند.
اگر تخت دارای پایه‌های گوشه‌ای است، باید با صفحات کناری آن هم سطح باشند، یا باید بسیار بسیار بلند باشند (مانند تخت سایبانی). لباس ها و روبان ها می توانند به ستون های بلند گوشه ای گیر کنند و نوزاد را خفه کنند.
تشک باید به اندازه تخت باشد تا هیچ شکافی برای به دام انداختن بازوها، بدن یا پاها وجود نداشته باشد.
اگر تشک جدیدی خریدید، تمام مواد بسته بندی پلاستیکی همراه آن را بردارید و از بین ببرید، زیرا ممکن است کودک را خفه کند.
قبل از اینکه کودکتان ایستادن را یاد بگیرد، تشک را در پایین ترین حالت قرار دهید. رایج ترین زمین خوردن ها زمانی اتفاق می افتد که کودک سعی می کند بالا برود
بالش، لحاف، روتختی، عروسک و سایر محصولات نرم نباید در محل خواب نوزاد قرار داده شوند. نوزادان روی چنین وسایلی احتمال خفگی دارند.
اگر از تاب نوزاد استفاده می کنید حتما دارای طراحی آرگونومیک باشد. به اصطلاح تاب کودک ننو قابلیت جدا شدن بدنه تاب و قرار گرفتن بر روی زمین را دارد. پیشنهاد می کنم از تجربه مادرانی که از تاب کودک آنیل استفاده کرده اند بهره ببرید و نظرات آن ها را بخوانید.
هرگز از تاب های پلاستیکی برای خواب نوزاد استفاده نکنید. اگر تاب بارفیکسی تخت خواب شو دارید حتما به نکات مهم قبل خرید آن دقت کنید.
شب بچه را قنداق نکنید. بچه باید در خواب تحرک داشته باشد. همچنین قنداق کردن محکم می تواند کودک شما را در معرض خطر مشکلات سلامتی قرار دهد.
به هیچ عنوان تخت و محل خواب بچه کنار پنجره نباشد. برای جلوگیری از افتادن کودک از پنجره مطمئن شوید که حفاظ های پنجره محکم هستند.

جدا سازی محل خواب نوزاد از اتاق پدر و مادر

مقدمات جدا کردن محل خواب کودک از مادر

حالا همه این موارد رو رعایت کردیم. وقتی بچه نخواهد در این اتاق بخوابد چه کار کنیم؟ آیا کودک مشکل خواب پیدا نمی کند؟ من سعی میکنم تجربه سه خانواده خودم، خواهرم و دکتر کودکم را به صورت عملی با شما مرور کنم. همچنین از مقالات معتبر علمی و انجمن مراقبت کودکان آمریکا در این نوشته بهره برده ام.

مرحله #1: برقراری ارتباط آرام بخش و عاطفی

به یاد داشته باشید که ارتباط آرام بخش، حمایتی و عاطفی، کلید آرامش بخشیدن به نوزادان است.

وقتی بچه من سه ساله شده بود شرایط بسیار سختی بود.

پسر بچه شر و شیطانی که وقتی خوابش می آمد، شیطنتش چهار برابر می شد و به قول معروف رد می داد.

لذا یک تصمیم کار ساز پیش از جدا سازی محل خواب نوزاد گرفتیم.

با کمک همسرم نیم ساعت قبل خواب را برای ارتباط عاطفی وقت گذاشتیم.

تقریبا همه کارهای مهم را کنار گذاشتیم و بعضی اوقات که شدنی نبود من به تنهایی یا همسرم به تنهایی این کار را می کرد. بعد از گذشت 2 ماه بچه خودم رفتارش وقتی چشمانش خواب آلود بود بسیار آرام شده بود.

چه کودک شما با شما در یک اتاق مشترک باشد و چه در جای دیگری بخوابد، می توانید قبل از خواب کودک خود را به او اطمینان دهید و آرام کنید.

حساس بودن و پاسخگویی به خلق و خوی کودک را «در دسترس بودن عاطفی» می نامند و مطالعات نشان می دهد که تأثیر مهمی بر نحوه خواب نوزادان دارد.

هنگامی که والدین در هنگام خواب در دسترس بودن عاطفی نشان می دهند، نوزادان مشکلات خواب کمتری را تجربه می کنند.

وقتی بیدار است به او توجه زیادی کنید. به خصوص در اوایل جدا كردن اتاق خواب كودك، نوزادان برای احساس آرامش و امنیت به کمک نیاز دارند.

در آغوش گرفتن نوزاد و حساس بودن به سیگنال ها و نیازهای او، او را لوس نمی کند یا رفتاری را تقویت نمی کند.

ساعت قبل از خواب را به زمان امنیت، شادی و اطمینان عاطفی تبدیل کنید.

هیچ یک از ما در مواقعی که مضطرب یا عصبانی هستیم خوب نمی خوابیم و نوزادان نیز تفاوتی ندارند.

بنابراین قبل از خواب، اقدامات لازم را انجام دهید تا اطمینان حاصل کنید که کودک شما احساس امنیت، شادی و عشق می کند.

اگر احساسات منفی را در کودک خود مشاهده کردید، با آرامش و اطمینان با آنها مقابله کنید.

والدینی که به احساسات فرزندانشان پاسخ آرام بخش می دهند، مشکلات خواب بچه خود را کمتر درک می کنند.

سعی کنید تعاملات شبانه خود را آرام و ساکت کنید.

من در مطلب جدا گانه سعی کرده ام 7 روش برای کنترل استرس نوزاد و کودک بنویسم که به شما در ایجاد فضا آرام کمک می کند.

یکی دیگر از اسباب بازی های مفید در جهت ارتباط آرام که نسل جدید آن در بازار را ما تولید کرده ایم، تاب بازی می باشد. حتما بچه را داخل تاب بازی بگذارید و با وی پیش از خواب صحبت آرام کنید. اگر می خواهید درباره تاب کودک بدانید حتما وبلاگ کودک ما را دنبال کنید.

مرحله #2: نور اتاق ها باید پیش از خواب تنظیم شود.

کودک خود را در معرض نور طبیعی روز قرار دهید و کودک خود را در شلوغی و شلوغی تحریک کننده فعالیت های روزانه خود درگیر کنید.

هنگام غروب، کودک خود را از قرار گرفتن در معرض نور محافظت کنید. لذا به تدریج نیم ساعت قبل خواب تلویزیون یا موبایل را باید کنار بگذارید.

نور سیگنالی است که به مغز می‌گوید شروع خواب‌آلودگی شبانه را به تاخیر بیندازد.

به کودک خود کمک کنید تا آرام شود.

اگر به نظر می رسد کودک شما مصمم است که در طول شب بازی کند و در طول روز بخوابد، واقعاً هیچ راه حل سریعی وجود ندارد، اما برخی از کارهای آسان وجود دارد که می توانید در همان ابتدا انجام دهید تا زمینه را برای عادات خواب قابل قبول تر در آینده فراهم کنید.

پیش از جدا سازی محل خواب نوزاد در چند هفته اول سعی کنید در خانه فضایی را ایجاد کنید که شب را از روز به وضوح متمایز کند.

استراحت شبانه خوب ممکن است یک شبه نتیجه ندهد، اما این روش می تواند به شما کمک کند زودتر به آنجا برسید.

دمای اتاق ممکن است برای خواب نوزاد مهم باشد. بهتر است دمای اتاق بین 18 تا 22 درجه سانتی‌گراد باشد و اتاق باید تهویه شده باشد.

مرحله #3: مراقب چرت های طولانی و دیروقت بعدازظهر باشید

سعی کنید آخرین دوره بیداری قبل از خواب را طولانی تر کنید.

دوست من تعریف می کرد که اوایل وقتی نی نی کوچک خود را از خواب بیدار می کرد، حس بدی داشت. دوست نداشت خواب نوزادش بهم بریزد. اما وقتی بچه را صبح زود بیدار کرد خود بچه در ساعت ظهر بعد از ماهار خوردن به اصطلاح از خستگی بیهوش شد.

در نتیجه همین خستگی زیاد در اثر بازی طی بازه عصر تا شب هم کمک کرد تا نوزاد به راحتی بخوابد. این روش را حتما امتحان کنید.

همچنین به علائم خواب آلودگی یا خستگی بیش از حد توجه کنید.

با توجه به نشانه‌های کودکتان در اوایل، این فرصت را خواهید داشت که به او کمک کنید قبل از اینکه بیش از حد خسته شود بخوابد.

شناسایی این علائم با شناختن کودکتان آسان تر می شود و به نوبه خود راحت تر می توانید او را به خواب بسپارید.

نکته اصلی این است که نیازهای کودک خود را زود برآورده کنید تا بتواند چرخه خواب و احساسات خود را بهتر تنظیم کند.

لذا یک جدول خواب مناسب برای کودک تنظیم کنید.

برای شروع این جدول می توانید تجربه دوست من را امتحان کنید.

همچنین پوشاندن نوزاد با لباس مناسب می‌تواند به حفظ دمای مناسب بدن و خواب آرام نوزاد کمک کند. لذا علت چرت های طولانی ممکنه این باشه.

مرحله #4: از گفتگو و تماس چشمی با کودک در نیمه شب خودداری کنید.

برخی از محققان اعلام کرده اند که نوزادان در پاسخ به صدای مادرشان راحت تر بیدار می شوند.

همچنین تماس چشمی باعث ایجاد فعالیت‌های در مغز نوزاد می‌شود. به‌ویژه در بخشی از مغز که تعاملات اجتماعی را پردازش می‌کند.

بنابراین علاوه بر تاریک نگه داشتن همه چیز، سعی کنید از مکالمه و تماس چشمی در نیمه شب خودداری کنید.

مرحله #4: سکوت بهتر از هرگونه نوا یا موسیقی تاثیر دارد

برخی از خانواده ها برای تاثیر قرآن بر کودک شب یک صوت قرآن ملایم در کنار بچه می گذارند. برخی از دوستان من نیز از آهنگ استفاده می کنند. بزرگترین خطر این کار تاثیر مستقیم این کار بر روی مغز کودک است که پیش از خواب باید آرامش داشته باشد.

فراموش نکنیم که خداوند سکوت شب را برای آرامش آفریده است.

همچنین محققان دریافته‌اند که بسیاری از دستگاه‌های صوتی نظیر موبایل، می‌توانند صدایی با حجم تولید کنند که می‌تواند به گوش نوزاد آسیب برساند. لذا از استفاده از این روش خودداری کنید.

هر زمان که می خواهید به نوزاد خود علامت دهید که زمان خوبی برای خوابیدن است، اقدامات فوق را در یک اتاق تاریک با استفاده از صدای آرام انجام دهید.

اگر این مراحل به شما کمک کرده که خدا روشکر می کنم. اما برای روشن تر شدن نگرانی شما من مطلبی با عنوان روش های رفع بی خوابی نوزاد و کودک آماده کرده ام.

نوزادی که در طی شب یکسره می خوابد خوب است؟

برای والدین، مراقبان، خانواده‌ها و دوستان مهم است که درک کنند که در این سن، یک نوزاد خوب، کودکی است که اغلب از خواب بیدار می‌شود، اما می‌تواند دوباره بخوابد.

بچه ای نیست که 10 ساعت در شب یکسره بخوابد. بیدار شدن مکرر از نظر رشد مناسب است و به کودک اجازه می دهد زمانی که در موقعیتی قرار دارد که اکسیژن کافی دریافت نمی کند یا مشکلات تنفسی دارد، بیدار شود.

لذا یکسره خوابیدن برای مدت طولانی در این سن سالم نیست.

2 راهکار ساده برای جدا سازی محل خواب نوزاد از اتاق پدر و مادر

اگر کودک شما خوابش نمی آید، سعی نکنید آن را مجبور کنید.

تجربه من با بچه های خودم این بود که هر وقت خسته بودم و مادرانه التماس می کردم که بخوابند نتیجه عکس می داد.

اول بدانید که باید سبک خوابیدن کودک را تغییر دهید و همین امشب نمی توانید این بی خوابی را رفع کنید.

لذا تصمیم بگیرید این دو راهکار را در طی 2 ماه انجام بدهید تا نتیجه عالی آن را ببینید.

راهکار #1: فضای آرام حرف اول را می زند.

برای جدا سازی محل خواب نوزاد ابتدا یک فضا آرام بخش را مهیا کنید و به شیطنت بچه اصلا توجه نکنید. البته به غیر کارهای خیلی خطرناک.

بچه به دنبال تحریک شما برای خندیدن و هیجان بیشتری است که تا شما را همراه کند بلکه از خوابیدن پشیمان شوید.

به زورنمی شود نوزاد و کودک را بخوابانیم. در هر صورت، آنها را هیجان انگیزتر می کند. و نتیجه چیست؟ نتیجه ای که من تجربه کردم یا مجبورم بچه ام را دعوا یا تهدید کنم.

بدترین کاری که پیش از خواب را می شود کرد که تاثیر مستقیم در روحیه بچه دارد.

من بسیار مطالعه کردم واز دکترهای متعددی مجدد مشورت گرفتم که جدا كردن اتاق خواب كودك را به بهترین روش انجام دهم.

در روش اول، مادر باید ابتکار را بدست بگیرد و حداکثر 20 دقیقه فعالیت های آرام و دلپذیر کودک را با بچه انجام دهید.

هر چند روز یکبار 10-15 دقیقه زودتر وقت خواب را تعیین کنید تا زمانی که کودک به این روال عادت بکند.

با توجه به اینکه این رویکرد هیچ گونه استرس یا اضطراب جدایی را به نوزادان تحمیل نمی کند، کاملاً موثر است. یک نظرسنجی اخیر نشان می دهد که کودکانی که قبل از 12 ماهگی روال خواب را شروع می کنند، در سنین پیش دبستانی نتایج خواب بهتری دارند: آنها سریعتر به خواب می روند و در کل خواب بیشتری دارند. لذا جدا كردن اتاق خواب كودك راحت تر اتفاق می افتد.

راهکار #2: ایجاد حس حضور مادر به کودک در محل خواب جدید

راه دیگر برایی جدا کردن اتاق نوزاد از پدر و مادر این است که برای آموزش خواب نوزاد، شما کودک خود را در حالی که هنوز بیدار است می خوابانید و با او دراز می کشید تا زمانی که به خواب رود.

با این حال، هر شب به تدریج کمتر به او توجه می کنید. این روش باعث می شود کودک در محل خواب جدید خود حضور مادر را حس کند.

سعی کنید برای چند ثانیه اتاق را ترک کنید و قبل از شروع گریه کودک زیر یک دقیقه برگردید.

این ممکن است به کودک کمک کند یاد بگیرد که می توان به شما اعتماد کرد که بعد از غیبت بازگردید.

پس از چند روز از جدا كردن اتاق خواب كودك، کودک را کمتر لمس کنید. چند روز پس از آن، اگر ممکن است کمتر به بچه نگاه کنید و به جای دراز کشیدن روی تخت بنشینید.

مرحله بعدی نشستن روی صندلی کنار تخت است و مرحله بعد این است که صندلی را کمی دورتر ببرید. می‌توانید در حالی که هوشیار هستید بخوانید یا فعالیت‌های بی‌صدا دیگری انجام دهید.

من از بچه خودم می خواهم پیش از خواب او برای داستان بگوید. واقعا یک معجزه ای در تخیلات بچه ام کرد.

او شروع به روایت یک داستانی از عکس های کتابش می کند که بیای و ببین. من دقیقا می تونم بگویم که در چهارسالگی بچه ام چه دایره لغات جدیدی را یاد گرفته.

یک تجربه تلخ را بگویم اینجا بد نیست. پسر من چند هفته ای در روز برنامه کودک شبکه پویا را می دید.

من غافل از اینکه این برنامه مناسب وی نیست در شب هنگام روایت داستان های تخیلی وی متوجه شدم کلمه عوضی شدم. چشمانم دوتا شد.

یک حرکت معکوس اجرا کردم و نوبت داستان خوندن من به صورت غیر مستقیم به پسرم حالی کردم که این کلمه برای افراد کوچولو بده و بقیه ناراحت می شن. اما اصلا روی اون کلمه تاکید نکردم.

حدس بزنید بعدش چکار کردم؟ هیچی دیگر نذاشتم در بازه شب پویا تماشا کنه!

این روایت داستان روی دو پسر بچه من جواب مثبت داد. اون فضا اتاق یک فضای جذاب برای پیش از خوابشون تبدیل شده بود.

وقتی کودک در نیمه های شب از خواب بیدار می شود، شما نیز همین رویکرد را در پیش می گیرید. اما کودک با برنامه جدید سازگارتر می شود، ممکن است سعی کنید قبل از بازگشت به کودک اجازه دهید یک یا دو دقیقه منتظر شما بماند.

با این کار بهترین چیز را به بچه آموخته ایم. بچه مفهوم صبر را به صورت کم کم با شما می آموزد. من به صورت چشمگیری به بچه هایم با این روش یاد داده ام که اگر کمی صبر کنی مامانی می آید. لذا در 3 سالگی بچه اولم نیمه شب در اتاق خودش به جای آنکه گریه کند فقط منو صدا می کرد.

چگونه اضطراب جدایی هنگام تنها خوابیدن کودک را رفع کنیم؟

برای مقابله با اضطراب جدایی به طور کلی، در اینجا یعنی جدا كردن اتاق خواب كودك چند مرحله وجود دارد که می توانید انجام دهید:

مهم نیست فرزند شما چقدر نوپا است، زمانی که باید اتاق او را ترک کنید به طور واقعی به او بگویید. حتی اگر فقط برای یک دقیقه به اتاق دیگری می روید، به او بگویید: “من بلافاصله برمی گردم.”

ممکن است این اضطراب جدایی به مادر هم منتقل شود که طبیعی است. هر موقع نگران شدید به خصوص در روزهای اول محل سر و نحوه خوابیدن کودک را چک کن و کودک را در هر حالتی که بود به پشت بخوابانید.

در آخر لازم است اشاره کنم اطلاعات موجود در این نوشته نباید به عنوان جایگزینی برای مراقبت های پزشکی و توصیه های پزشک اطفال شما استفاده شود. ممکن است تغییراتی در درمان وجود داشته باشد که پزشک اطفال شما ممکن است بر اساس حقایق و شرایط فردی توصیه کند.

ببخشید این نوشته خیلی طولانی شد اما به درخواست مادران این مطلب را سعی کردم کامل بنویسم و تجارب خودم را منتقل کنم.

خوشحال می شوم شما هم تجارب خودتان را در جدا سازی محل خواب نوزاد با در میان بگذارید. آیا شما راهکاری برای جدا كردن اتاق خواب كودك از پدر و مادر دارید که من به آن اشاره نکردم؟